Neric-Club.Com
  สารบัญเว็บไซต์
  ทรัพยากรคลับ
  พิพิธภัณฑ์หุ่นกระดาษ
  เปิดประตูสู่อาเซียน@
  พันธกิจขยายผล
  ชุมชนคนสร้างสื่อ
  คลีนิคสุขภาพ
  บริหารจิต
  ห้องข่าว
  ตลาดวิชา
   นิตยสารออนไลน์
  วรรณกรรมเพื่อเยาวชน
  ลมหายใจของใบไม้
  เรื่องสั้นปันเหงา
  อังกฤษท่องเที่ยว
  อนุรักษ์ไทย
  ศิลปวัฒนธรรมไทย
  ต้นไม้ใบหญ้า
  สายลม แสงแดด
  เตือนภัย
  ห้องทดลอง
  วิถีไทยออนไลน์
   มุมเบ็ดเตล็ด
  เพลงหวานวันวาน
  คอมพิวเตอร์
  ความงาม
  รักคนรักโลก
  วิถีพอเพียง
  สัตว์เลี้ยง
  ถนนดนตรี
  ตามใจไปค้นฝัน
  วิถีไทยออนไลน์
"ในยุคสมัยแห่งโลกแฟนตาซี ปลาใหญ่ไม่ทันกินปลาเล็ก ปลาเร็วไม่ทันกินปลาช้า ปลาตะกละฮุบเหยื่อโผงโผง โง่ยังเป็นเหยื่อคนฉลาด อ่อนแอเป็นเหยื่อคนเข้มแข็ง คนวิถึใหม่ต้องฉลาด เข้มแข็ง เสียงดัง มีเงินเป็นอาวุธ
ดูผลโหวด
 
 

'องค์ความรู้ในโลกนี้มีมากมาย
เหมือนใบไม้ในป่าใหญ่
มนุษย์เราเรียนรู้ได้
แค่ใบไม้หนึ่งกำมือของตนเอง
ผู้ใดเผยแผ่ความรู้
อันเป็นวิทยาทานแก่ผู้อื่น
นั่นคือกุศลอันใหญ่ยิ่ง'
 
องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า












           




             ซ่อมได้ 


สถิติผู้เยี่ยมชมเวปไซต์
13997117  

ลมหายใจของใบไม้

:::เทียนหนึ่ง:::

 

 





เทียนหนึ่งจุดขึ้นที่นี่

พฤหัสบดี 10.50

28/07/2011

เมื่อรู้ว่าฉันต้องออกเดินทางตามลำพัง
พี่สาวคนเก่ง ดี มีสุข และปรารถนาดีต่อผู้อื่นเสมอ
ส่งยามอุบากองมาให้ นึกถึงโครมก่อนที่เสาไฟฟ้าแรงสูง
ครั้งนั้นน้องน้อยค้นเอาแผ่นอุบากองสูตรเดียวกันนี้มาให้ดู จริงด้วย..!
ไม่เชื่อไม่ได้แล้ว จิ้งจกแปลงร่างเป็นมดเอ๊กซ์
ฉันต้องเชื่อฤกษ์ยามอุบากองที่เธอยื่นส่ง..
ออกเดินทาง 10.50 น.บ่ายหน้าทิศตะวันออก
ฤกษ์สะดวกอย่างที่เคยมีเคยเป็นถูกเก็บซุกชั่วคราว..

กับ GPS ตัวใหม่แกะกล่องฉันบินเดี่ยวสู่ปลายทาง
ทีมงานอีกสองคนล่วงหน้าไปกับคณะศึกษาดูงาน
ฟังเสียงสั่งเลี้ยวซ้ายๆขวาๆไปตามเรื่องตามราวไม่กังวล
รู้ว่าเส้นทางมีให้เลือกมากมาย แต่สุดท้ายก็เป้าหมายเดียวกัน

ตามแผนที่ฉันต้องวิ่งผ่านเข้าลู่สุขุมวิทที่เคยมาอบรมหลายหลักสูตร
กว่าจะรู้ตัวว่าไว้ใจ GPS มากเกินไปก็หลงเข้าเส้นทางวุ่นวาย
..สัญญานดาวเทียมถูกตัดขาด เวงเรยย.. เป้าหมายไม่ได้มีไว้ให้พุ่งชนเสียแล้ว
เสียงปลายสายที่เลือกกดบอกให้ขับเข้าเลนส์กลางตรงไปเรื่อยๆ"ตามป้ายดินแดงแล้วหาที่จอด "
เสียงคนสุดทางเหมือนพลุให้สัญญานในคืนเดือนมืด ฉันหาที่จอด แต่มันไม่ง่ายเลย..

ยิ่งค่ำรถก็ยิ่งติด แอบซ้ายแล้วจอดพรืดขาวดำหน้าพรรคกิจสังคม
ที่นั่นคนสุดทางมารออยู่บนสะพานข้ามแล้ว ขอบคุณความปรารถนาดีที่มีให้กันเสมอ
คนสุดทางบอกให้ตั้งค่าเส้นทาง GPS ใหม่ ฉันบอก"มันคงเหนื่อยแล้ว"
เธอหยิบ GPS ของเธอมาเทียบค่า ฉันถึงได้รู้ว่า GPS ที่ฉันแกะกล่องเป็นของเทียม..

ถึงปลายทางเกือบทุ่ม มีคนมาถึงก่อนฉันแล้ว ล้วนแต่แปลกหน้า
เสียงในฟิลม์ที่ได้ยิน ยกทีมคนที่ราบสูง ฉันเป็นชนกลุ่มน้อยอีกจนได้
เพราะโรงแรมสามดาวที่หน่วยเหนือจัดเตรียมไม่มีที่จอดรถต้องจอดรถไว้กลางแจ้ง
ล็อครถแล้วฝากไว้กับแม่ย่านาง ได้รู้ว่าอากาศร่มครึ้มทั้งเจ็ดวัน ดีจัง..
อีกครั้งที่นึกถึงอาละดิน หรือฉันพกตะเกียงวิเศษติดมากับชีวิต?
เหมือนใครสักคนเฝ้ามองและพร้อมจะหยิบยื่น ฉันได้ที่พักพร้อมสุดยอดรูมเมท
หลายวันหลายคืนที่หงำงมกับเส้นทางใหม่ฉันได้เธอเป็นสุดยอดโมเดล
หลายความคิดอ่าน หลายแนวทางคิดของคนต่างวัย
ใครสักคนส่งเธอมาปั้นฉันหรือไร?

ห้องพักอยู่ติดกับสระว่ายน้ำ แต่ฉันทำได้แค่มอง
เจ็ดโมงเช้าสระว่ายน้ำเปิด ได้เวลาฉันต้องเข้าห้องเรียนพอดี
เรียนกับน้องๆ หลานๆสบายใจไม่ต้องปั่นงานด้วยตัวเอง
วิทยากรที่ล้วนแต่คัดสรรตั้งใจถ่ายทอดวิทยายุทธ
ฉันคงจะเก็บมาได้หมด และหวังให้เป็นกระบวนยุทธพร้อมใช้แบบ7-11

เหมือนถูกเก็บตัวหักดิบ คนบริโภคเน็ทเป็นภักษาหารจะลงแดง
แอร์การ์ด DTAC ใช้การได้ไม่เท่าใจ ฉันเลิกคบ
อาการตามมากระทันหัน "ตกอิสระ"วันละสามเวลาหลังอาหาร ไม่นับคอฟฟี่เบรค
ค่อนดึกได้ยินรูมเมทคุยกับลูกสาว
"หนูต้องหยุดเล่นเฟซบุคนะคะ ตอนแม่ทำดอกเตอร์แม่ก็ไม่ได้เล่นเป็นปี"
"ถ้าหนูอยากประสบความสำเร็จหนูต้องบังคับตัวเอง"
โอ้..สุดยอดเลย..ฉันเก็บชั่วโมง Smart Zone ของโรงแรมไว้ก้นกระเป๋า
ลาก่อนเจ้าภักษาหารออนไลน์ หลายวันต่อไปนี้ฉันจะกินอาหารตามคิวบังคับ
ใครหนอ อุตส่าห์หามุมก๋วยเตี๋ยวมาให้ฉันกินได้ทุกวัน
อาละดิน..เธอมองดูฉันอยู่ใช่ไหม ช่างรู้ใจ ไม่ต้องรอให้ถูทา!

อากาศปลอดโปร่งโล่งสบายของชั้นสิบ เห็นทัศนียภาพชานเมือง
ได้เห็นว่าประเทศไทยยังมีที่ว่างเปล่ารกร้างให้พี่น้องไทยทำมาหากิน
หากปล่อยให้ชาติพันธุ์พงศ์เผ่าอื่นมาอื่นมาครอบครองหรือไม่ใช่เรื่องน่าเสียดาย?

ครบเจ็ดวันของหลักสูตรพัฒนาลองตั้งค่า GPS ขาออกดูอีกสักครั้ง
ไม่สำเร็จแล้ว รับประกันสามปีทำท่าจะไก่กา
เกรงใจผู้ร่วมเดินทาง ตัดสินใจเรียกหาเนวิเกเตอร์
คนหน้าเดิมปรากฏตัวเหมือนขอมดำดิน
"คราวหน้าคราวหลังก็ให้เวลาเตรียมตัวกันหน่อย ถ้าปลีกตัวมาไม่ได้จะทำอย่างไร"
ฉันไม่ตอบแต่ปรายตามองรถรับจ้าง รู้ว่าเธองอนได้ไม่นาน
ก็ไม่ใช่เธอหรือที่บอกว่า คนแสนงอนไม่น่ารัก..

กลับมาลุยงาน ฉันเลือกทำในเรื่องที่พอใจ
ทุกอย่างที่ฉันเลือก งดงามเสมอ ฉันพอใจ..
รู้ว่าการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เป็นความรู้ที่เน้นความรู้จากการปฏิบัติ
ฉันให้การลงพื้นที่คราวนี้เป็นความรู้เพื่อการปฏิบัติ
รวบรวมไว้เป็นขุมความรู้ ฉันเก็บ ฉันบันทึกไว้ให้สามารถนำมาใช้ได้ง่าย
มันขาดแต่การจัดระบบ ฉันต้องทำอย่างไรเล่าให้ค้นหามาใช้ได้ง่าย ๆ
ไม่เป็นไรฉันจะค่อยๆถอดเอาความรู้จากการปฏิบัติมาหมุนเวียนเป็นวัฏจักร
ฉันให้ขุมความรู้ของฉันดิ้นได้และเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลาเหมือนปีกผีเสื้อ..


ฟังเขาว่า..
พวกหัวครีเอททั้งหลายมักจะพึงใจที่จะคิด คิด คิด แต่ไม่ทำ!
ฉันคนครีเอท ทุกอย่างคิดแล้วรีบทำ(ก็เดี๋ยวมันลืมงัย)
คิดแล้วทำเจ้ากำที่มันไม่เป็นระบบ..แง..
(อ่านะ..มันจะดีขึ้นเรื่อยๆหรือไม่ก็จะชินไปเอง..)
ฉันต้องกลับมาปรับระบบยกเครื่องกันยกใหญ่
ฉันพูดจาเป็นสาระกับใครเป็นเสียที่ไหนกันเล่า
ปากเล็กหูใหญ่มานับนาน จนวันนี้เลยพูดจาไม่เข้าหูคนเสียแล้ว..
หลานหลานทีมงานเก่งกันจริงเลยคว้าผลงานดีเด่นมาตั้งสองรางวัล
ก็นั่นน่ะคือคุรุทายาทกับเพชรในตม
คำช้างเผือกในป่าใช้ได้อีกไหมในวันนี้ ที่แม้แต่เอื้องสารพัดช้างยังไม่มีป่าจะอยู่
งั้น..ฉันเป็นช้างป่าในเผือกแล้วกัน...ดีกว่าช้างแก่ในป่าเสื่อมโทรม..


..ฟังเขาว่า....
คนฉลาดเรียนรู้ได้จากประสบการณ์ตรง
อัจฉริยะเรียนรู้จากประสบการณ์ของคนอื่น
ฉันชอบเรียนรู้จากประสบการณ์ตรงของคนอื่น..
ความคิดที่กระฉูดในทุกครั้งที่ควงพวงมาลัยเท้าเหยีบคันเร่ง
แต่รถจอดเมื่อไหร่ฉันก็ลืมไปหมดแล้ว เวงกำของฉันจริงจริง
ชีวิตคนสร้างสรรค์รันทดนัก


กลับมาแบบหนักตึ๊กก็หลายอย่างประทับมาบนใจ
ประทับใจกับวิทยากรหลายท่านฉันเก็บเกี่ยวประสบการณ์มามากมาย
"ต้องไม่เป็นครูบ้านนอก" ของท่านสมชายที่เป็นพลังหนุนนำท่านขึ้นสู่ตำแหน่งปัจจุบัน
คำนี้เช่นเดียวกันที่ผลักดันฉันมาสู่ตำแหน่งใหม่
ฉันคนรักองค์กรและรักษาจรรยาบรรณวิชาชีพเหนียวแน่น!
แม้จะเสียดายงานเดิมจนเหลียวหลังละล้าละลัง
ได้รับรู้ข่าวใหม่..ช่วงจากไปไม่กี่วัน
ฉันได้รับเลือกเป็นทั้งหนึ่งแสนครูดีและครูสอนดีปีนี้
นั่นหมายถึงอะไร? ฉันจากมาอย่างภาคภูมิหรือมิใช่ ?




ประทับใจทฤษฏีสามเหลี่ยม เส้นตรง และวงกลม เหออ..
ต่อไปฉันจะเป็นสามเหลี่ยมในวงกลมติดสปริง..
ฉันลากกระเป๋าเปลี่ยนห้องวันสุดท้ายหลังจากนอนคนเดียวสบาย
ก็ใบปลิวกับกระแสข่าวแรงนั่นฉันกลัวรูมเมทเป็นชะมดอะหนิ
จนเห็นรูมเมทแน่นอนแล้ว ถึงเต็มใจรวมห้อง
"เสียเวลาแล้วอย่าเสียเงิน" ขอบคุณค่ะ
นับจากนี้ต่อไปจะปั่นชั่วโมงที่ 25 ให้เป็นเงินเป็นทอง

ประทับใจกับสาวน้อยที่รู้จักในช่วงปรับเปลี่ยน
เธอเหมือนฉันหลายอย่างบุคลิกดี วาจาดี
มั่นใจในตัวเองสูง ที่สำคัญที่สุด เป็น "ลูกพ่อ" เหมือนฉัน
คำพูดที่ติดปาก "พ่อบอก" "พ่อให้.."
ฉันขับรถไปเรื่อยๆในความเร็วปกติ(ของฉัน)
เธอบอก"ขับรถเปรี้ยว" สำนวนนี้ดี ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว
คงกลัวโชเฟอร์จะแอบหลับ เธอคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้
ได้รับรู้ถึงความรักใคร่ปรองดองของพ่อลูกหลายเรื่องราว
ความรู้สึกนั้นคุ้นเคยทำให้เหมือนรู้จักมานานปี สัมผัสที่ส่งผ่านถึง ..
ลูกรักของพ่อต้องทำได้ ลูกพ่อต้องได้รับในสิ่งที่ดีที่สุดเสมอ..

วันนี้ฉันหลุดจากสถานภาพผู้สอนมาเป็นผู้ชี้แนะไม่รู้ว่าขึ้นหรือลง
เกียรติบัตรใบใหม่ประทับตราเสมาเหมือนเก่า
ฉันขึ้นตำแหน่งใหม่ แต่จะลงพื้นที่เพื่อสร้างงาน
เวลาของเรามียี่สิบสี่ชั่วโมงเท่ากัน
ใครใช้ชั่วโมงที่ยี่สิบห้าได้ก็ก้าวหน้าเร็ว
ฉันจะใช้ศักยภาพของฉันบริหารชั่วโมงที่ยี่สิบห้า
เธอทำได้เท่าฉันไหม? เธอจะทำได้ดีกว่าฉันไหม?




  • :::ร้อยดวงเป็นรวงดาว:::
  • :::เปลี่ยนทางไม่เปลี่ยนทิศ:::
  • :::ลอยเรือ...ให้เหลือรอย:::
  • :::อ้อมละมุน..นั้นอุ่นเอื้อ:::
  • :::อุ่นใจไว้บ่มรัก:::
  • :::ที่สุดของหัวใจ..คือเธอ:::
  • :::เพลงบินใบไม้บาง:::
  • :::คือนิลนัยนา..หาดาย:::
  • :::ตามองดาว เท้าติดดิน :::
  • :::ดอกไม้ในใจเธอ:::
  • :::ทางสายใหม่:::
  • :::ภวังค์ไหว:::
  • :::ใต้ฟ้าตะวันเดียว:::
  • :::ลมหายใจใต้ตะวัน:::
  • :::ดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า:::
  • :::หมื่นไมล์..แค่ใจเอื้อม:::
  • :::ลมหายใจและสายตา:::







  • หน้าที่ :: 107   108   109   110   111   112   113   114   115   116  


    Copyright © 2012 Neric-Club.Com All Rights Reserved