ยูโนว์ ?     บนถนนสายเดิมแต่สวยกว่าเก่า ฉันอยากอวดถนนเส้นที่ผ่านสายน้ำสองสี ผ่านไดรฟกอล์ฟของมนุษย์ไฟฟ้า อาณาจักรนั้นเหมือนเจ้าของประเทศมาจับจองไว้เฉพาะกิจ สายน้ำที่เอื่อยออดผ่านเทือกเขาเขียวขจีตกแต่งด้วยไม้ประดับงดงาม มนุษย์ที่มองเห็นเท่ามดง่ามเดินเป็นแถวสารพัดสี แดดอุ่นอุ่นหลังฝนกลางแล้งเหมาะให้แค้ดดี้เดินทอดน่อง แต่ตรงนั้นกลับปรากฏรถคันเล็กเล็กอำนวยความสะดวก อยากจอดรถซึมซับบรรยากาศนั้นไว้นานเท่านาน   เส้นทางคดโค้งวันนี้ไม้โปร่งใบอ่อนสว่างไปทั้งป่า ถ้าน้ำมันลดราคาลงสักครึ่ง ฉันจะใช้เส้นทางนี้สลายต่อมเซ็ง เหยียบให้มันไปเลยกับถนนว่างว่าง กับเส้นทางลงเขาร้อยโค้ง มีกี่คนที่จะได้มีโอกาสเห็นต้นพุดแสงจันทร์เหลืองอร่ามกลางป่า   สายตาอะไรจะยาวปานนั้น ไม่รู้ว่าถูกใครหลอกมาว่าชื่อสุพรรณิการ์ จนกระทั่งมาเห็นดอกในไดคุณเคนเมื่อวันก่อน ฉันจำได้ดีเพราะชอบกลิ่นหอมอ่อนๆยามเย็น บนเส้นทางที่ฉันวิ่ง มีร่มใหญ่ใบหนาที่ให้สงสัยว่าชื่ออะไรอยู่นานโข   ฉันขับรถกลับจากธุระไม่รีบร้อนจนเข้าชุมชน เจอพวกมือใหม่เกะกะ อยากถอยยาวไปนั่งเล่นที่ที่จากมา ขับช้าๆอย่างนั้นแล้วจะซื้อทำไมกับรถซีซีสูง เครื่อง 5600 X 2 ขับมันสัก20 ละมังวัยรุ่นเซงเรย แซงซ้ายปาดหน้าไม่กระชั้นชิดเท่าไหร่แต่รู้ว่าพวกกันฉุน ช่วยไม่ได้ รถฉันซีต่ำแต่อัตราเร่งสูง   แซงแล้วดันมาติดไฟแดงสี่แยกตันตัน เห็นแล้วว่าตามมาจ่อท้ายติดๆ ไปได้ก็ไปสิยะ ไฟเขียว..รถดันเครื่องดับ..ก็วิ่งมาเร็วๆร้อน..ก็เบาดับล่ะซี ว่าจะไปเช็คเซ็นเซอร์ท่อไอเสียอยู่เหมือนกัน   เชอะได้ที..กดแตรไล่..งี้ก็สวยซี..มองผ่านกระจกหลัง ถ้าเป็นชายหนุ่มรูบหล่อละก้อ จะเปิดไฟฉุกเฉินเปิดกระโปรงหน้าให้รอซะให้เข็ด ! เห็นเงาเงาเป็นคนแก่ เอาเหอะหยวน แต่เอ้ะ ทำไมมีอีกแขนโอบอยู่รอบคอด้วย อย่าให้รู้นะว่าเป็นมือที่สามนัวเนียมาโดนแตรอ่ะ จะเลาะกระจกด้วยหนังกะติ๊กให้ช่างภาพกดชัตเตอร์ทำ DVD   You know me a little go. คุณ รู้จัก ช้าน น้อย ไป !!!               มหา'ลัย คาราบาว มหา'ลัย มหาหลอก เด็กชายบ้านนอก เด็กหญิงบ้านนา ร่ำเรียนรู้ ในวิชา แต่จบออกมายังไม่มีงานทำ ไม่มีงาน ก็ไม่มีเงิน ออกเดินเดินเดินย่ำสมัครงาน สอบเท่าใด ยังสอบไม่ผ่าน มันหัวปานกลางเขาเอาแต่หัวดีๆ มีความรู้ สู้เขาไม่ได้ เส้นเล็กเส้นใหญ่เส้นก๋วยจั๊บไม่มี นามสกุลไม่สง่าราศรี เป็นลูกตามีเป็นแค่หลานยายมา อนาคต คงหมดความหมาย ความหวังฝังใจ กระดาษใบนี้ เอาแปะข้างฝาหาหลวงพ่อดีๆ ธูปเทียนก็มีพร้อมดอกไม้บูชา มหา'ลัย มหาหลอก เด็กชายบ้านนอกเด็กหญิงบ้านนา ร่ำเรียนรู้ ในวิชา แต่จบออกมายังไม่มีงานทำ ใครจะรู้ อยู่ไปวันๆ กลางคืนหลับฝันกลางวันนั่งดูดยา ธูปเทียนก็หมดดอกไม้แห้งคาตา เก็บตำรับตำราชั่งกิโลขาย ให้แข่งกันเรียนแล้วแข่งกันรวย บ้างไปได้สวยบ้างไปได้เสีย ออกย่ำเดินทางร่างกายอ่อนเพลีย หัวใจละเหี่ยโหยหางานทำ ย่ำจนเท้า เป็นตุ่มตาปลา รองเท้าบาจายังหมดความทนทาน ไม่เห็นเหมือนคนโบร่ำโบราณ จบแล้วได้งานเป็นเจ้าคนนายคน ผลิตผล บนความใฝ่ฝัน ความจริงเรานั้นหลงลืมกันไป มัวแต่ปลูกฝังค่านิยมนิยาย ปริญญางมงายมหา'ลัยงมเงา มหา'ลัย มหาหลอก เด็กชายบ้านนอกเด็กหญิงบ้านนา ร่ำเรียนรู้ ในวิชา แต่จบออกมายังไม่มีงานทำ มหา'ลัย มหาหลอก เด็กชายบ้านนอกเด็กหญิงบ้านนา ร่ำเรียนรู้ ในวิชา แต่จบออกมายังไม่มีงานทำ...
"This year's success was last year's impossibility." - - Anonymous - - ความสำเร็จของปีนี้ คือสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ในปีที่ผ่านมา