Neric-Club.Com
  ทรัพยากรคลับ
  พิพิธภัณฑ์หุ่นกระดาษ
  เปิดประตูสู่อาเซียน@
  พันธกิจขยายผล
  ชุมชนคนสร้างสื่อ
  คลีนิคสุขภาพ
  บริหารจิต
  ห้องข่าว
  ตลาดวิชา
   นิตยสารออนไลน์
  วรรณกรรมเพื่อเยาวชน
  ลมหายใจของใบไม้
  เรื่องสั้นปันเหงา
  อังกฤษท่องเที่ยว
  อนุรักษ์ไทย
  ศิลปวัฒนธรรมไทย
  ต้นไม้ใบหญ้า
  สายลม แสงแดด
  เตือนภัย
  ห้องทดลอง
  วิถีไทยออนไลน์
   มุมเบ็ดเตล็ด
  เพลงหวานวันวาน
  คอมพิวเตอร์
  ความงาม
  รักคนรักโลก
  วิถีพอเพียง
  สัตว์เลี้ยง
  ถนนดนตรี
  ตามใจไปค้นฝัน
  วิถีไทยออนไลน์
"ในยุคสมัยแห่งโลกแฟนตาซี ปลาใหญ่ไม่ทันกินปลาเล็ก ปลาเร็วไม่ทันกินปลาช้า ปลาตะกละฮุบเหยื่อโผงโผง โง่ยังเป็นเหยื่อคนฉลาด อ่อนแอเป็นเหยื่อคนเข้มแข็ง คนวิถึใหม่ต้องฉลาด เข้มแข็ง เสียงดัง มีเงินเป็นอาวุธ
ดูผลโหวด
 
 

'องค์ความรู้ในโลกนี้มีมากมาย
เหมือนใบไม้ในป่าใหญ่
มนุษย์เราเรียนรู้ได้
แค่ใบไม้หนึ่งกำมือของตนเอง
ผู้ใดเผยแผ่ความรู้
อันเป็นวิทยาทานแก่ผู้อื่น
นั่นคือกุศลอันใหญ่ยิ่ง'
 
องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า












           




             ซ่อมได้ 


สถิติผู้เยี่ยมชมเวปไซต์
14349061  

ลมหายใจของใบไม้

อหังการ์ไส้เมี่ยง  (วันเสียงปืนแตก และรูกระดาน)
 
 
อีกครั้งที่กลับเข้าที่พักอย่างงุนงง 
ใครส่งหน่วยเฉพาะกิจมาคุ้มครองฉันล่ะเนี่ย !!! 
(พักหลังๆนี่ชักจะมีอะไรแปลกๆมาแวดเวียนชีวิตฉันอยู่เนืองเนือง) 
เอ..นายกรัฐมนตรีสมัยหน้านู๊นนน จะมีหน้าตาอย่างฉันหรือไร 
หรือมีใครบางคนมาจัดการกับชีวิตของฉันจริงๆ  
บอกใบ้ให้หน่อยซี สัญญาว่าจะตามหาจนเจอ คิคิ
 
เลี้ยวเข้าช่องจอดไม่สะดวกเหมือนเคย หงุดเงี้ยว 
ก้ะ CIVIC ของฉันมันไม่ใช่สามล้อแดง วงเลี้ยวมันจำกัดหนิ 
เดินหน้าถอยหลังอยู่นานเสี่ยงกับเสาเล็กเล็กของเต๊นท์กองกำลังที่ยังไม่รู้สังกัด 
จอดรถเข้าช่องได้ก็ใช้สายตาถามพอได้คำตอบสังเขป 
ตำรวจท้องที่ร่วมมือกับเทศบาลตั้งจุดตรวจเพื่อ "ต้านยาเสพติดและรักษาความสงบเรียบร้อย"  
เออดีแห่ะ..โมเมเอาว่ามาอารักขา VIP (...)
 
มันปรามพฤติกรรมนอกรีตของวัยรุ่นได้ชั่วขณะ  
แต่อีกหนึ่งความคิดที่แวดเข้ามาในสมอง 
คืนก่อนที่มีเสียงปืนหน้าที่พัก เล่าว่าเป็นฝีมือวัยคะนองที่ท้าทายกฎหมาย 
เด็กกลุ่มนั้นมีอาวุธพกพา ??!!  
มาจากไหน เพื่ออะไร ฉันคิดไปถึงปัญหาร้อยแปด
 
อุบัติเหตุ..วัยระเริง..และ....ชีวิตที่ถูกสังเวยไปชีวิตแล้วชีวิตเล่า 
คิดถึงเรื่องนี้กันบ้างไหม มีมาตรการป้องกันหรือยัง 
หรือต้องรอให้มีการสูญเสีย จะต้องมีคดีวัวหายล้อมคอกอีกกี่คดี ?
 
 
ฉันกลับมาควานหาบันทึกหน้านี้ขึ้นมาทบทวนใหม่..
เรื่องราวของฉันกับสื่อมรณะ..
แม๊กนั่มอะไรไม่รู้ของพี่รอง (บอกเหมือนกันแต่ลืมไปแล้ว)
ฉันก็จำได้แต่ .38 ลูกโม่ของพ่อกับ .22 แม๊กนั่มที่เคยใช้..
เพราะเคยเป็นสองชิ้นที่ทำความสะอาดดูแลรักษาเอง
ยึดไว้อยู่ในความครอบครองพักหนึ่ง
 
แต่หลังจากที่ถูกกาลเวลาหล่อหลอมกล่อมเกลา
ฉันเรียนรู้แล้วว่าอาวุธนอกกายใช้ไม่ได้ดีในยามคับขัน
อาวุธชนิดไหนกันเล่าจะมีอานุภาพทัดเทียมอาวุธประจำตัว..สมอง..
ฉันไม่พกพาแม้จะมีใบอนุญาต ..แค่สนใจก็ยังนับว่าผิดปกติ
เดี๋ยวนี้..ฉันเลิกสนใจเรื่องปืนผาหน้าไม้โดยสิ้นเชิง
จะเพราะอะไรเสียอีก..หากไม่ใช่วันนั้น
วันเสียงปืนแตกและ..รูกระดาน

วันหยุดเดียวกันนี้ในปีนั้น พวกเรากลับมาพบกันพร้อมหน้า
คนอื่นๆนั่งคุยกันชั้นล่าง ฉันหมดเรื่องคุยปีนไปห้องใต้หลังคาหาหนังสืออ่าน
พ่อสะสมหนังสือไว้เยอะมากที่นั่นเป็นห้องสมุดเล็กๆ มุมสงบของฉัน
วันสบายสบายวันนั้นฉันเลี่ยงขึ้นไปข้างบนเงียบเงียบ
ทันมาแอบเห็นว่าพี่รองวางแม๊กนั่มสีบรอนซ์มันปลาบ
สงบนิ่งไว้ที่พักเชิงบันไดตัวเองเข้าห้องน้ำ

ก้อฉันคนเดิมนี่นะ..
วัยคะนองของฉันส่งมือไปหยิบแม๊กนั่มกระบอกนั้นมาพินิจพิจารณา
พลิกซ้าย พลิกขวา ปลดล็อค..ถอดแม๊กออกมาวางอย่างที่คิดว่ารอบคอบแล้ว...
ลองง้างนกแล้วสับไก..เปรี้ยง!!!!!! คุณพระช่วย..
ฉันไม่ได้คาดคิดถึงอีกหนึ่งนัดที่ค้างอยู่ในลำเพลิง..

เสียงกัมปนาทนั้นแทบหยุดลมหายใจของฉัน
แต่เสียงของพี่รองดังกว่า..พี่รองเผ่นมาถึงฉันแทบทันทีที่สิ้นเสียงแผดก้อง
" เล่นทำไม เล่นทำไม!! "
ฉันไม่รู้ว่าเสี้ยววินาทีนั้นฉันวางตัวเองไว้หลืบไหนของอเวจี
ฉันถูกสะกดให้งันงกกับความเขลาของตัวเอง
พี่รองจับตัวฉันเขย่า "เป็นอะไรหรือเปล่า"
 
รอยกระสุนที่ทะลุผ่านเนื้อไม้เป็นรูแล้วแฉลบไปถึงหน้าพื้นหินอ่อนชั้นล่าง
ชั้นล่างที่พ่อนอนหลับสนิทบนเก้าอี้โยกตัวเดิม ..!..
มีคำถามมากมายประดังตามมา ถ้า..ถ้า..ถ้า..และ..ถ้า..
ถ้า..ล้วนแต่น่ากลัวทั้งนั้น..
 
หลังเหตุการณ์ครั้งนั้น..ฉันไม่แตะอาวุธทุกชนิดอีกเลย
พี่รองไม่วางปืนในระดับสายตา พ่อเก็บปืนของพ่อไร้ร่องรอย
รอยกระสุนที่คงทิ้งไว้ไม่ใช่แค่"ร่องบ้วนน้ำหมาก" อย่างที่ใครใครล้อเลียน
แต่มันคือหนึ่งประสบการณ์มฤตยูของฉัน ประสบการณ์เสี่ยงที่ไม่อาจนับว่าเป็นบทเรียน..
..ฉันไม่ถือว่าเป็นบทเรียน..

แบบฝึกหัดนี้ไม่จำเป็นสำหรับชีวิต เพราะมันแพงเกินไป
บางทีมันอาจต้องแลกด้วยหยาดเลือด หยดน้ำตา..และชีวิตที่ไม่อาจหวนคืน..
โปรดเถอะ..อย่าให้มีอีกสักแม้ชีวิตหนึ่งที่ต้องสังเวยไปกับมฤตยู
มฤตยูที่ไม่มีความจำเป็นต้องเรียกหาไว้ในครอบครองนี้เลย..
 
 
 
 

"The way to be happy is to make others so."
- - Robert G. Ingersoll - -
หนทางที่จะทำให้คุณมีความสุขคือการทำให้คนอื่นมีความสุขเช่นคุณ



หน้าที่ :: 33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43  


Copyright © 2012 Neric-Club.Com All Rights Reserved