Neric-Club.Com
  สารบัญเว็บไซต์
  ทรัพยากรคลับ
  พิพิธภัณฑ์หุ่นกระดาษ
  เปิดประตูสู่อาเซียน@
  พันธกิจขยายผล
  ชุมชนคนสร้างสื่อ
  คลีนิคสุขภาพ
  บริหารจิต
  ห้องข่าว
  ตลาดวิชา
   นิตยสารออนไลน์
  วรรณกรรมเพื่อเยาวชน
  ลมหายใจของใบไม้
  เรื่องสั้นปันเหงา
  อังกฤษท่องเที่ยว
  อนุรักษ์ไทย
  ศิลปวัฒนธรรมไทย
  ต้นไม้ใบหญ้า
  สายลม แสงแดด
  เตือนภัย
  ห้องทดลอง
  วิถีไทยออนไลน์
   มุมเบ็ดเตล็ด
  เพลงหวานวันวาน
  คอมพิวเตอร์
  ความงาม
  รักคนรักโลก
  วิถีพอเพียง
  สัตว์เลี้ยง
  ถนนดนตรี
  ตามใจไปค้นฝัน
  วิถีไทยออนไลน์
"ในยุคสมัยแห่งโลกแฟนตาซี ปลาใหญ่ไม่ทันกินปลาเล็ก ปลาเร็วไม่ทันกินปลาช้า ปลาตะกละฮุบเหยื่อโผงโผง โง่ยังเป็นเหยื่อคนฉลาด อ่อนแอเป็นเหยื่อคนเข้มแข็ง คนวิถึใหม่ต้องฉลาด เข้มแข็ง เสียงดัง มีเงินเป็นอาวุธ
ดูผลโหวด
 
 

'องค์ความรู้ในโลกนี้มีมากมาย
เหมือนใบไม้ในป่าใหญ่
มนุษย์เราเรียนรู้ได้
แค่ใบไม้หนึ่งกำมือของตนเอง
ผู้ใดเผยแผ่ความรู้
อันเป็นวิทยาทานแก่ผู้อื่น
นั่นคือกุศลอันใหญ่ยิ่ง'
 
องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า












           




             ซ่อมได้ 


สถิติผู้เยี่ยมชมเวปไซต์
14027511  

ลมหายใจของใบไม้

 
 
 
เสือติดกล่อง
 


มีโอกาสไปทำบุญตามลำพัง วัดเดิมที่มีพระปฎิบัติรูปเดียวที่นับถือศรัทธา
ถนนเส้นทางเดิมถูกปรับใหม่สวยงามราบรื่นเขียวขจี
มู่บ้านเล็กๆ พัฒนาขึ้นมาอีกระดับหนึ่งบริเวณวัดสะอาดร่มรื่น สิ่งก่อสร้างเพิ่มขยายเติบโต
เวลาผ่านไปเร็วจริง เผลอแว่บเดียวป่าไม้หลังหอฉันร่มครึ้ม 
พระลูกวัดที่ไต่เต้ามาตั้งแต่เป็นเณรกับไก่แจ้ฝูงใหญ่เต็มลานวัด
น้ำตารื้นขอบตา เมื่อท่านถาม "มาคนเดียวหรือ?"
เป็นครั้งแรกที่ฉันมาที่นี่เพียงลำพัง
ฉันให้ความเงียบเป็นคำตอบ

ถวายสังฆทานพร้อมปัจจัยแล้วท่านให้ศีลให้พร
รู้สึกเต็มตื้นกับคำพรและปาฐกถาธรรมว่าด้วยเรื่องชีวิตสุข
น้ำมนต์ฝอยละเอียดจากปลายกระบอกฉีดไฮเทคพ่นกระจาย
ฉันเปียกปอนแต่รู้สึกอุ่นใจกับความหวัง
ความหวังที่ท่านบอกว่าชีวิตของฉันรุ่งโรจน์ สาธุ..
 
กลับมายังไม่ทันตัวแห้งดี พลพรรคกลุ่มใหญ่รออยู่
ถูกลากไปฉลองความสำเร็จ ทั้งๆดอกเทียนยังผุดพราย
ปกติฉันไม่เคยปล่อยให้ผมแห้งเอง วันไหนโดนฝนก็ต้องสระ ไดร จนแห้ง..
วันนี้ฉันป่วยแล้วเพราะวันวาน วันนี้ฉันเจ็บเพราะวันวานอีกครั้ง
คนไม่รู้จักเอาประสบการณ์มาสอนตัวเอง ..คนเจ็บไม่จำ..คนไม่รักดี..
 
ไม่สบายอยู่หลายวัน ไม่มีปัญญาออกไปไหนไหน ชีวิตคนตึกแถวไม่น่าอยู่เสียแล้ว
ฉันพบกับอะไรมากมายในระหว่างวันที่ฉันพักซ่อมตัวเอง
เสียงบ่นด่าลูกซ้ำซาก ถ้อยคำไม่คุ้นเคย เสียงรบกวนโสตประสาท
ความสับสนอลหม่านของชีวิตคนทำมาหากิน ความหยาบกระด้างระคายความรู้สึก
ฉันเคยชินและชอบที่เงียบเงียบ มีเวลาส่วนตัวให้ตัวเองมากกว่า
 
เสียงนั้นนับว่าทำลายเยื่อสมองฉันไปไม่น้อยเลยทีเดียว
หรือว่าเค้าไม่รู้ว่ามีฉันอยู่ข้างในนะ ก็ฉันอยู่ของฉันเงียบเงียบ
อืมม์..ใช่แล้วรถยนต์ฉันคลุมผ้าอยู่ด้านหน้า
ฉันชอบใช้เจ้าเสือเป็นพาหนะออกทางด้านหลังเพราะสะดวกชีวิตกว่า
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ไม่ใช่วันเดียวเลยที่เป็นอย่างนี้ ชีวิตรันทดจริง..
 
หลังอาหารเช้าของวันจืดจืด ฉันทานยาแล้วนอน
ตื่นอีกทีครั้งบ่ายบ่ายด้วยเสียงทุบประตู
ฉันเคยติดกริ่งไฟฟ้า แต่เด็กเด็กชอบมากดเล่นเลยถอดออก )
ตกใจตื่น ใจเต้น เหงื่อแตกพลั่กเหมือนเพิ่งตื่นจากฝันร้าย
เออนะ รู้สึกช่วงนี้ฉันขวัญอ่อนอย่างไม่รู้สาเหตุโผล่หน้าไปดูเป็นพนักงานองค์การโทรศัพท์
มีคนแจ้งโทรศัพท์เสีย เอ้ย..ไม่เห็นรู้เรื่องเลย
ฉันก็เล่นเน็ทอยู่ทั้งวัน เออ..ก็ใช่แล้ว คนข้างนอกคงโทรติดต่อเข้าไม่ได้เลยหวังดี
หรือคิดว่าฉันตายอืดอยู่ข้างใน..แล้วฉันตายหรือยังเนี่ย.
วันนี้..ฉันตายจากความทรงจำของใครบางคน..
"ถึงฉันจะตายอย่างปราศจากคนที่รักฉันแต่ฉันก็ภูมิใจที่มีคนที่ฉันรัก"


"ใต้ฟ้าฉ่ำดาวคืนนี้..
คนดีของฉันอยู่แห่งไหน..
ความเวิ้งว้างแผ่ปีกกว้างระหว่างใจ
เห็นดาวดวงสุดท้ายร้องไห้กับปลายฟ้า..
ลืมแล้วนะ ไม่คิดถึง.. หัวใจพาใครคนหนึ่งเข้ามาหา
ใครคนหนึ่งแสนซื่อชื่อ 'เวลา'  ใครคนนี้ยาใจให้ลืมเธอ (มั้ย).. "
 
 
"Freindship between two persons depends upon the patience of one."
- - Indian saying - -
ความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนจะยืนยาวแค่ไหนขึ้นอยู่กับความอดทนของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
 
 

 


หน้าที่ :: 1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11  


Copyright © 2012 Neric-Club.Com All Rights Reserved