แมวมอง     แสงจันทร์นวลแทรกรอยต่อขอบหน้าต่าง หอบเอากลิ่นเย็นเย็นของฟ้าคืนเดือนหงายอวลใจ ฉันรักฟ้าใสของคืนเดือนกลมกลางเดือนธันวาคม เสน่ห์จันทร์กระจ่างชวนให้หลายคนเพ้อได้เสมอ จันทร์คว้างเลยผ่านหัวไปนานแล้ว แต่ฉันยังไม่นอน.. ความเงียบเหมือนจะทวีความเหงาลุ่มลึก ฉันเปิดหน้าต่างรับแสงจันทร์สูดกลิ่นฟ้า เสียงชีวิตกลางคืนล่องลอยอยู่ไกลไกล หลายชีวิต ยังไม่ข่มตาลาวันเก่า หรือวันใหม่ที่มาถึงไม่มีความแตกต่าง ? สัญญานเวลากังวาน..ยามสอง เงาจันทร์เปลี่ยนทิศหนังตาเริ่มหนัก ดาวปลายฟ้าอ้อนกิ่งประดู่ พรุ่งนี้มีงานต้องทำแต่เช้า อยากให้ตะวันลืมฟ้าชั่วคราว กลิ่นฟ้าสงัดตะวันหอมชื่นใจ ฉันทิ้งตัวบนที่นอนเงียบเงียบ แมลงราตรีกล่อมเพลงเดิมเดิม หลับเมื่อไหร่ไม่รู้ตัว ตกใจตื่นเสียงกระทบเหล็กดัดหน้าต่างหัวนอน อะไรในความสลัวของแสงจันทร์หย่อนตัวตุ้บหน้าเตียง เหล็กดัดลายละเอียดขนาดนั้นยังแทรกตัวเข้ามาได้ ตั้งใจจริงนะ เจ้าหัวขโมย อย่างนี้ไม่นับเป็นตีนแมวอาชีพ เพราะเจ้าทำให้เจ้าของบ้านตกใจตื่น   แมวสีดำปลอดไม่รู้เพศตัวนั้นสบตาฉันจังจังในระยะกระชั้นชิด นัยน์ตาสีเหลืองคมวาวที่มองมานิ่งนิ่ง ฉันรู้สึกเย็นเยือก ขนลุกซ่าไปทั้งตัว ในชีวิตเคยตาต่อตาฟันต่อฟันมาหลายครั้ง ครั้งนี้เหมือนหนักหนากว่าทุกคราว หรือต่อมสู้ฉันตีบตัน หรือพลังแฝงฉันอ่อนแอลง จำได้วันที่สบตากับเจ้าเห่าดงที่ปลายเท้าในสวนไผ่ ฉันยืนนิ่งนิ่งหลับตานึกถึงพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ อย่างที่พ่อเคยพร่ำสอน ลืมตาอีกครั้งเลื้อยหายไปแล้ว อีกครั้งกับจงอางที่มองเห็นดอกจันชัดเจนบนแม่เบี้ย ฉันได้แต่อธิษฐานในใจ "ต่างคนต่างอยู่ " เขาจากไปเงียบเงียบเช่นกัน น่าแปลกที่ในทุกครั้งเหมือนฉันจะรู้สึก "เราสบตากัน" สบตาครั้งนี้..ฉันตัวแข็งทื่อ ขนหัวลุก กับอะไรบอกไม่ถูก ต่างเป็นชีวิตที่ดิ้นรนในความคว้างของการต่อสู้เหมือนกันละมัง เหมือนเราพบกันในช่วงเวลาที่กำลังใจฉันถดถอย หรือฉันล้ากับชีวิตแล้ว ? สองชีวิตในห้องสี่เหลี่ยมแคบแคบ เหมือนมีพลังปะทะระหว่างกัน ฉันรอดเสียงออกมาเบาเบา "มาให้โชคแล้วก็ไปเถอะนะ ฉันกลัว" เราวัดใจกันนิ่งนิ่งอีกพักใหญ่ นานจนเสียงสัญญานเวลาแว่วมาอีกครั้งค่อนแจ้ง เขากระโดดรอดเหล็กดัดหายไป เหลือเพียงฉันที่นั่งนิ่งท่าเดิม หายใจอย่างงงงวย นอนไม่หลับอีกเลย ฉันเป็นอะไรไปเล่า น่าจะดีใจที่มีแมวมาหา หมามาสู่อย่างโบราณว่า ฉันลุกเดินไปปิดหน้าต่าง ..อีกเดี๋ยวก็เช้าแล้ว.. ดาวดวงที่ยิ้มยั่วอยู่ไกลไกลกระพริบตาปริบปริบ นี่ดีหน่ะที่เป็นแค่แมวมอง ถ้าเป็นถ้ำมองล่ะก้อ ไม่บังอาจนึกถึง.. คนอะไร..เห็นตัวเองในกระจกยังตกกะใจ..เอ้อ..    เพลงประกอบ : เทพธิดาดอย     "The difference between life and the movies is that a script has to make sense, and life does not." - - Joseph L. Mankiewicz - - สิ่งที่ทำให้หนังแตกต่างจากชีวิตจริงคือบทที่มีที่มาที่ไป